اثرات هم افزایی دوگانه پرکننده های اکسید منیزیم-گرافن اکساید برروی زیست تخریب پذیری، زیست سازگاری و خواص آنتی باکتریال آلیاژ پایه منیزیم پوشش داده شده با کیتوسان

هدف از این مقاله ایجاد و شناسایی پوشش‌های نانوکامپوزیتی کیتوسان/گرافن اکساید-اکسید منیزیم بر روی آلیاژ زیست تخریب پذیر منیزیم-آلومینیوم- سریوم بود. از روش پوشش دهی دیپ کوتینگ به منظور پوشش دهی بر روی ایمپلنت پایه منیزیمی استفاده شد.

در این روش پس از آماده سازی کامپوزیت به صورت محلول ، قطعات منیزیمی در داخل محلول قرار گرفته تا پوشش دهی کاملا برروی محلول صورت گیرد.منیزیم و آلیاژهای آن به دلیل زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری مناسب در سالهای اخیر در زمینه مهندسی پزشکی و کاربردهای ارتوپدی بسیار قابل توجه می باشد.

ویژگی پوشش دهی آلیاژ منیزیم

استفاده از پوشش مناسب و پوشش دهی کاربردی می تواند این ویژگی در آلیاژها را به شدت بهبود ببخشد. برای همین منظور درصدهای متفاوت اکسید منیزیم و گرافن اکساید برای بررسی نتایج مختلف این پوشش برروی آلیاژ منیزیم استفاده شد. آزمون های متفاوتی جهت اثبات این هم افزایی انجام گرفت.

نتایج نشان داد که این هم افزایی نه تنها موجب مقاومت به خوردگی بهتری می شود بلکه با توجه به آزمون سازگاری سلولی، زنده مانی و تمایز سلولی افزایش می یابد. از دیگر نتایج امیدوار کننده این پژوهش خواص ضد باکتریایی نمونه ها بعد از این هم افزایی بود. در واقع پوشش کامپوزیتی نامبرده منجر به بهبود خواص خوردگی، آنتی باکتریال، زیست فعالی و زیست سازگاری برای ایمپلنت های آلیاژهای پایه منیزیمی می شود.